چگونه از احساس بدبختی رهایی یابیم؟

چندین راه برای رهایی از احساس بدبختی و دیوار کشی در بدبختی وجود دارد

در اینجا چند روش آورده شده است:

- ماهیت نفس خود را بفهمید
 

-ذهن آگاهی و مراقبه را تمرین کنید

 این دو مسیر به شما کمک می کنند در لحظه کنونی از زندگی لذت ببرید ، آرامش درونی بیشتری پیدا کنید و از تله های ذهنی خود آگاه باشید.

بیاموزید که چگونه خود را دوست داشته باشید و خود شفقت را تمرین کنید - به جای استفاده از بدبختی به عنوان راهی برای کسب محبت و عشق از دیگران ، یاد بگیرید که چگونه به منبع درونی شفقت و پرورش خود ضربه بزنید.
 

مهارت هایتان را توسعه دهید به جای این که از پایه و اساس احساس بدبختی کنید ، آن را بر اساس مهارت خود در کاری که انجام می دهید پایه ریزی کنید.
 

معنی زندگی را پیدا کنید - معنای شخصی شما در زندگی چیست؟ مسیر واقعی شما چیست؟ با تمرکز بر این پیگیری ، کمتر احتمال دارد که در بدبختی غرق شوید یا از آن برای تقویت نیاز ، وسواس یا احساس بی مصرف بودن بودن. "به ویژه" از دیگران استفاده کنید

آیا شما آماده هستید که درام های با ارزش خود را یک به یک رها کنید و به ناشناخته ها بروید؟
و در صلح شادی و همچنین با یک نفس بهتر به زندگی خود ادامه دهید؟

اگر شجاعت این را دارید که سخت کوشی کنید - به جای اینکه انتظار یک راه حل فوری را داشته باشید - پایه های یک زندگی آزاد شده را بنا خواهید کرد. 
 

3 راه شما در بدبختی خود سرمایه گذاری کرده اید

در اینجا متداول ترین دلایلی که اینقدر به بدبختی خود متصل شده ایم را بیان کرده ایم :

1-شما اعتقاد دارید که برای شادی باید رنج بکشید

یک عقیده اصلی بسیار متداول که بسیاری از ما در درون خود داریم این است که اعتقاد دارم که "من بد هستم ، بنابراین باید سعادت داشته باشم که خوشبخت شوم." تغییرات دیگر این باور اصلی عبارتند از: "من بی ارزش هستم" ، "خوشبختی غیرممکن است "و" من گناهکار هستم "

در ابتدا ، شما ممکن است فکر کنید که این باورهای اصلی احمقانه به نظر می رسند (مطمئناً شما اینگونه احساس نمی کنید!). اما این یک پاسخ بسیار متداول است که من نیز تجربه کردم ، بعداً متوجه شدم که این یک واکنش محافظتی در برابر زانو زدن است. من شما را تشویق می کنم که درباره باورهای اصلی بیشتر بخوانید تا ایده های اصلی خودتان را که باعث رنج شما می شود ، کشف کنید.

یکی از متداول ترین مسائل رفتاری که اعتقاد دارد شما باید شاد شوید (و به اعتقادات هسته ای متصل به آن متصل هستید) مجتمع شهادت / قربانی است. شهدا معتقدند که قربانی کردن نیازها و خواسته هایشان در نهایت هزینه خواهد شد ، اما چنین نمی شود.

روشهای متداولی که شهید / قربانی تمایل به سرمایه گذاری در بدبختی خود را دارد این است که ناخودآگاه جذب شرکاء یا دوستان اهانت آمیز و سمی به زندگی خود می شوند که احساس می کنند باید آنها را اصلاح کنند (برای اینکه این افراد آنها را دوست داشته باشند). همانطور که می دانیم ، تغییر دادن شخص دیگر غیرممکن است مگر اینکه آنها ابتدا مایل به تغییر خود باشند ، بنابراین شهید / قربانی در یک چرخه بی پایان خودآزار قرار گرفته است زیرا آنها به طور ناخودآگاه به شریک عاطفی یا دوستان خود اجازه می دهند از آنها سوء استفاده کنند.

2- تحمل هیجان انگیز و تحریک کننده است

ما با درام احاطه می شویم و هر روز ، درام را محاصره می کنیم. چه این انتخاب ما از برنامه های تلویزیونی یا فیلم ، دوستان یا همراهان ، دوستداران یا شرکا یا مکانهای کار باشد ، ما را تقریباً دائما در سایه زندگی خود در کمین داریم.

بیایید با آن روبرو شویم ، شایعات و گاز گرفتن می تواند هیجان انگیز باشد ، فریاد زدن و جیغ زدن می تواند  جالب باشد ، و مسیریابی و عزاداری می تواند اعتیاد آور باشد. چرا؟ زیرا این امر ما را تحریک کرده و ما را از حالت آگاهی خواب آلوده بیرون می اندازد. بدبختی باعث می شود احساس راحتی کنیم. این هیجان را به زندگی ما باز می گرداند - حتی با هزینه ای که فدای صلح خودمان می کنیم..

یک بار به یاد دارم کسی به من گفت "صلح خسته کننده است" گویا نوعی پوسیدگی مغزی است. که باعث می شود از شما سؤال کنم ، چطور احساس می کنید کاملاً بی سر و صدا هستید؟ شاید در ابتدا ایده را دوست داشته باشید ، اما عمیق تر از آن ، ممکن است برخی از باورهای غلط راجع به آنچه "صلح" به معنای واقعی آن است ، داشته باشید ، و بنابراین ممکن است به طور ناخودآگاه در تلاش برای "فرار" از آن یا جلوگیری از آن در زندگی خود باشید. که من را به نقطه بعدی سوق می دهد.

3-بدون رنج گم شدن می شوید

من معتقدم که عمیق ترین دلیل اینکه چرا ما عمداً در فقدان مردم سرمایه گذاری می شویم این است که بدون بدبختی ما ، چه کسی یا چه کسی خواهیم بود؟ به نظر می رسد ، در سطح ناخودآگاه احساس می کنیم که اگر تمام درام ها ، مشکلات و شکایات ما متوقف شود ، چربی بزرگی به خود نمی گیریم. زندگی ما به چه صورت خواهد بود؟ برای اکثر مردم ، این فکر غیرقابل تصور است و چون درک آن دشوار است ، از آن وحشت دارد. بنابراین ، ما همچنان روی ناخوشایندی خود سرمایه گذاری می کنیم ، زیرا مانع از دیدن آن می شود "سوراخ بزرگ و ترسناک ناشناخته" می شود.